Sonet formą jest wielce trudną i misterną, 
Wyraża zwykle wzniosłe i subtelne treści, 
W sonecie głębia uczuć nierzadko się mieści, 
Jego polor zwykł duszy pokrywać inferno.

Sonet nigdy błazeńskich nie znosił wybryków, 
Obce mu złe maniery, słowa nieoględne, 
Któż zatem na pomysły wpaść mógłby obłłędne, 
Ażeby upodabniać go do limeryków?

Bo limeryk w krainę bezsensu to wojaż, 
Pięć linijek ma tylko, lecz za wiele -- oj -- aż. 
    W obrzydliwej makabrze, 
    Zbzikowany, się babrze, 
Więc go nigdy -- na Boga -- z sonetem nie kojarz.