No właśnie. Są pewne rzeczy, które można potraktować z niejaką swobodą, ale
są i takie, bez których utwór po prostu limerykiem nie jest.
Żeby łatwiej uzmysłowić naszym gościom, a także autorom prac konkursowych,
co jest według nas ważne, poniżej przedstawiamy numeryczną aproksymację
naszej w tej dziedzinie intuicji. Dalej podajemy też przykładową analizę limeryku
Juliana Tuwima.
Opis ten został nieco uszczegółowiony po naszych pierwszych doświadczeniach
konkursowych; nie wykluczamy dalszych poprawek. Poprzedni opis znaleźć można w
archiwum.
Przy ocenianiu limeryków (dotyczy to zwłaszcza prac nadesłanych na konkurs)
posługujemy się opracowaną przez nas samych punktacją.
Punkty za formę:
-
właściwa liczba wersów -- maksymalnie 1 punkt
(może się to wydawać dziwne, ale kiedy się spojrzy, co ludzie publikują pod nazwą
limeryków, włos się jeży!);
-
właściwa liczba stóp -- maksymalnie 1 punkt
(linijki trzecia i czwarta mają mieć o jedną stopę mniej niż pozostałe;
w klasycznym limeryku wersy mają kolejno trzy, trzy, dwie, dwie i trzy stopy);
-
stały układ stóp w wersach -- maksymalnie 1 punkt
(kolejne stopy powinny być jednakowe we wszystkich odpowiadających sobie wersach);
-
utrzymanie piosenkowego rytmu -- maksymalnie 1 punkt
(to też ma związek ze stopami, stopy w wersie powinny być jednakowe);
-
tok anapestowy -- maksymalnie 1/2 punktu
(najlepiej, gdy wszystkie stopy limeryku są anapestami);
-
właściwe rymy -- maksymalnie 1 punkt
(zwracamy uwagę na głębokość i dokładność);
-
pozycja słów kluczowych -- maksymalnie 1/2 punktu
(najważniejsze słowa lub wyrażenia limeryku powinny występować w pozycji rymowej);
Punkty za treść:
-
zachowanie tradycyjnego schematu fabuły -- maksymalnie 1/2 punktu;
-
nazwa własna (najlepiej geograficzna) na końcu pierwszego wersu -- maksymalnie 1/2 punktu;
-
narracja w trzeciej osobie -- maksymalnie 1/2 punktu;
-
lekkość narracji -- maksymalnie 1 punkt
(narracja mousi być logiczna i niewymuszona);
-
drugi wers kończący myśl (zwykle zakończony kropką) -- maksymalnie 1/2 punktu;
-
poczucie humoru -- maksymalnie 1/2 punktu;
-
absurdalność -- maksymalnie 1/2 punktu
(absurdalność treści nie wylkucza logicznego toku narracji);
-
zaskakująca pointa -- maksymalnie 1/2 punktu;
-
uniwersalność -- maksymalnie 1/2 punktu
(limeryk w zasadzie nie powinien być związany z konkretnym wydarzeniem,
ma być zabawny nawet wtedy, gdy czytelnik nie zna dodatkowych okoliczności);
-
szczególna uroda -- maksymalnie 1 punkt;
Ogółem limeryk może uzyskać do 6 punktów za formę i do 6 punktów za treść.
Wszystkie te punkty może jednak zniwelować wulgarność limeryku.
Tę oceniamy w skali od -12 do 0 punktów. Limeryk, którego łączna ocena
spadnie do zera (lub poniżej), nie jest publikowany w witrynie PSL.
Przechowywany jest w lochu -- tej części
naszej bazy danych, która nie ogląda światła dziennego.
Weźmy dla przykładu na tapetę cytowany już limeryk Juliana Tuwima:
Jest pewien facet w Egipcie,
Sucha mumia, trzymana w krypcie,
A nad kryptą jest skrypt:
"Kto by chciał parę szczypt,
Może wziąć. Tylko mnie nie wysypcie."
Jaką dostałby u nas ocenę?
Ma 5 wersów (1 punkt), porządne rymy (1 punkt) obejmujące kluczowe dla
tereści słowa (1/2 punktu), ale za stopy przyznalibyśmy tylko półtora punktu
z możliwych dwóch. Co prawda wersy pierwszy, drugi i piąty mają po trzy stopy, zaś
wersy trzeci i czwarty po dwie (1 punkt), ale kolejne stopy w wersach nie są
takie same (1/2 punktu). Mimo, że przeważa anapest (1/2 punktu), za rytm
tylko pół punktu (troszkę się sypie).
Schemat fabularny jest w zasadzie zachowany (1/2 punktu), jest nazwa
geograficzna w pierwszej linijce (1/2 punktu), gładka narracja (1 punkt)
w trzeciej osobie (1/2 punktu), limeryk jest zabawny (1/2 punktu) i
absurdalny (1/2 punktu), ma zaskakującą pointę (1/2 punktu). Drugi wers
kończy myśl (1/2 punktu), limeryk jest uniwersalny (1/2 punktu).
Za ogólną urodę pół punktu.
W sumie przyznalibyśmy 5 punktów za formę i 5 1/2 punktu za treść.
Powyżej widać graficzną reprezentację naszej oceny -- dziesięć i pół koniczynki.
|